Osiem błogosławieństw - Pierwsze słowa słynnego Kazania na górze wygłoszonego przez Jezusa Chrystusa podczas jego służby w Galilei, a zapisane w Ewangelii Mateusza (Mt 5,3-10). Cztery z tych "błogosławieństw" powtarza Ewangelia Łukasza (Łk 6,20-21) łącząc je z czterema "napomnieniami" (Biada wam...), które pomija Mateusz. Fragment ten nazywany jest czasem podnoszeniem nizin.

Właściwie, według Mateusza, Jezus wypowiedział dziewięć, nie osiem, zdań zaczynających się od słowa "błogosławieni/szczęśliwi". Dziewiąte błogosławieństwo (wersety 11 i 12) jest często pomijane lub łączone z ósmym.

Greckie słowo "μακαριοι" (makarioi) dosłownie znaczy "szczęśliwi". Takie też było pierwotne znaczenie użytego w Wulgacie łacińskiego "beati", które w średniowieczu nabrało innego znaczenia - "błogosławieni". W grece słowu "błogosławiony" odpowiadał wyraz: eulogos.


Oto ich treść:

1. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.
2. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
3. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
4. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
5. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
6. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
7. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
8. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.
9. Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.